Art, Caribbean, KAdE, Kunsthal in Amersfoort

May 30, 2012

Oswaldo Macià

Oswaldo Macià
Colombia, 1960

In my work I seek to question assumptions about knowledge and perception […] I am particularly concerned with how the external stimuli we receive from the world is translated into images and information through our senses, mediated by what-we-think-we-know.

Met zijn kunst doet Macia een beroep op de zintuigen. Door gebruik van geur, geluid en visuele effecten probeert hij associaties en reacties te ontlokken waarvan het publiek zich niet direct bewust is. Hij is op zoek naar hoe een ieder middels zintuigelijke waarneming – zicht, reuk, gehoor - externe stimuli vertaalt en interpreteert. Hoe we er betekenis aan geven.

Centraal in zijn werk staat het stimuleren van (hoofdzakelijk) deze drie zintuigen. Zijn doel is je verder te laten kijken dan wat je denkt al te weten.

Voor Macia is de leguaan het symbool van de zwakheid van de geschiedenis. Zijn verschijning herinnert ons aan het prehistorisch leven op aarde en het feit dat we een verleden delen. De geschubde huid doet denken aan lang vervlogen tijden, de trage bewegingen verraden vermoeidheid en deceptie over wat hij heeft gezien en heeft meegemaakt. Macia noemt hem wel de laatste dinosaurus van de Cariben.

Action versus Justification / Iwana, 2010 Installatie