Art, Caribbean, KAdE, Kunsthal in Amersfoort

May 30, 2012

Jhafis Quintero Gonzalez

Jhafis Quintero Gonzalez
Panama , 1973

Het werk van Jhafis Quintero Gonzalez gaat over de specifieke perceptie van tijd die voorbijgaat en de uitwerking daarvan op iemand binnen de muren van een gevangenis. Het is een kwestie van fysieke en mentale grenzen, en een permanente bezinning op de krachtige en zuivere manier van communiceren in die omgeving. Quintero Gonzalez haalt die dynamiek uit haar verband en plaatst deze in de context van hedendaagse kunst. Zijn werk komt voort uit persoonlijke ervaringen in de wereld van (eenzame) opsluiting, stilte en onzekerheid, maar ook van verbeeldingskracht en creativiteit.

Zijn werk is escapistisch, maar blijft doordrongen van een ironisch en zelfs humoristisch perspectief, waardoor hij niet vervalt in kommer en zelfbeklag.

De inspiratie voor The Machine komt van Franz Kafka’s werk over de strafkolonie en Gonzalez’ persoonlijke ervaring van zijn tijd in de gevangenis.
Het werk is een interactieve sculptuur: een lopende band die de bezoeker zelf in beweging zet. Aan de machine zijn twee grepen bevestigd voor de handen. De onderdanige houding refereert aan de gevangene die wordt geboeid. The Machine dwingt deze houding af. Het is de bedoeling dat degene die op de band gaat staan de grepen vastpakt en het hoofd in de doos steekt. Zodra je gaat lopen op de band wordt een speaker geactiveerd en klinkt er een religieuze psalm in je oren waarop men kan reflecteren op het landschap dat men voor zich ziet, zowel met de ogen open als gesloten.

Cambalache maakt deel uit van een serie tekeningen op betonnen panelen, gemaakt met potloden, inkt en scherpe voorwerpen. Met de tekeningen verbeeldt Quintero Gonzalez de poging om zijn dagelijkse angsten uit te bannen. Dit soort graffiti is van grote betekenis in de gevangenis. Het is voor een gevangene de enige manier om contact te maken en te houden met zichzelf. Gedurende de tijd dat een gevangene zijn straf uitzit is hij niet meer van zichzelf maar aan zijn straf onderworpen. Het gaat om de kracht om je ‘ik’ te behouden. De tekeningen zijn een manier om daaraan te herinneren, steeds weer, als een soort onuitwisbare tatoeage op de gevangenismuur.

The Machine, 2012 Interactieve sculptuur, 190 x 45 cm

Cambalache Hout, beton, 190 x 225 cm

more from similar articles: