May 30, 2012

Carlos Garaicoa

Carlos Garaicoa
Cuba, 1967

In the complexity of a big city, a lot of people are fighting for something, looking for something. So the city is a very rich subject to make work about love, hate, history, beauty, what people expect from life and how politics get involved.

Het sociale, politieke en culturele leven in Cuba speelt een centrale rol in het werk van Carlos Garaicoa. Hij beziet Cuba’s politiek en ideologie door de bril van de moderne architectuur. Hoewel Garaicoa nooit is opgeleid als professioneel architect – hij studeerde thermodynamica en later beeldende kunst - is hij altijd gefascineerd geweest door architectuur. In zijn werk maakt hij gebruik van technieken uit de architectuur.

Uit zijn vele foto's, installaties en teksten over de betekenis en ervaring van de stad, spreekt de persoonlijke verhouding van Carlos Garaicoa tot de stad, specifiek tot de stad Havana. Garaicoa vormt zijn eigen mythologische structuur rondom het "idee" van Havana. Hij creëert een visie op de straten en steegjes van Havana en maakt een eigen, persoonlijke 'innerlijke stad' die soms lijkt op een Utopia.

Hij laat ons zijn visie op stedenbouw en architectuur zien in grote installaties gemaakt van verschillende materialen als kristal, kaarsen en lampen van rijstpapier.

Principios basicos para destruir is een model van een moderne denkbeeldige stad gemaakt van suiker. Centraal staat de kwetsbaarheid van de moderne metropool en het geweld binnen een stad.
Een leger mieren – de schoonst denkbare insecten - valt aan en begint heel langzaam aan de vernietiging van deze grootse ‘schone’ stad. Een vernietiging die tegelijkertijd de aanvallers voedt.

Principios basicos para destruir, 2008 Witte en bruine suiker, weversmieren-kolonie, plexiglas, hout, 243 x 121,5 x 150 cm

Principios basicos para destruir, 2008 Witte en bruine suiker, weversmieren-kolonie, plexiglas, hout, 243 x 121,5 x 150 cm